روایت‌شناسی درام

این کتاب، در سیزدهمین دوره جایزه جلال آل احمد، به عنوان اثر تجلیل شده، در بخش نقد ادبی، انتخاب گردید.

گزیده ای از مقدمه ی مولف:

در این کتاب کوشیده شده است تا درام سه دهۀ اخیر ایران به‌عنوان بستری برای بازاندیشی در مفاهیم روایت‌شناسانه، عناصر روایی و شیوه‌های روایتگری به کار گرفته شود و از آن به‌واسطۀ پلی برای ورود و پیاده‌سازی قاب روایت‌شناسی در بدنۀ درام استفاده شود. آنچه در حکم مناسبت و حتی ضرورت این تحقیق بینارشته‌ای به شمار می‌رود، زبان روایی و ساختار کلام‏محور درام ایران است که از بدو شکل‌گیری‌اش تمایلی به‌وضوح روایتگرانه، در مقابل ماهیت نمایشگرانۀ درام، بروز داده است. همچنین در این پژوهش کوشیده شده است که تنها تناظری یک‌به‌یک میان مباحث روایت‌شناسانه و درام برقرار نشود و تفاوت‌های بنیادین زبانی میان متون ادبی و رسانۀ درام در به‌کارگیری عناصر روایی مورد تأمل و تحلیل واقع شود. همین‌جا باید اضافه کرد که غالب مطالعات روایت‌شناسی در حوزۀ درام به دست روایت‌شناسانی از حوزۀ ادبیات انجام‌گرفته است و نه حوزۀ درام. شاید به همین خاطر است که در مطالعات انجام‌گرفته به‌وسیلۀ این افراد، زبان خاص درام در روایتگری و شیوه‌های به‏کارگرفتن عناصر روایی در درام کمتر موردتوجه قرارگرفته است.